Jest taki typ osobowości, który nazywa się „Histeryczny”. Nancy McWilliams bardzo dobrze pisze o nich https://anisimovavalentina.wordpress.com/2016/08/ 09/v_omut_s_golovoi/ Najczęściej kobiety są klasyfikowane jako ten typ osobowości, ale spotyka się również mężczyzn tego typu. Jaka jest więc, moim zdaniem, osobliwość tych wspaniałych ludzi. Są błyskotliwi, przyciągają wiele uwagi, czasami może się wydawać, że coś mocno przesadzają, a nawet kłamią. Za tą brawurą może być trudno rozpoznać prawdziwą osobę; wszystko jest dla niego zawsze za dużo kochaj tak. Chodzenie jest jak chodzenie.” Jak powiedział Daniil Khlomov w jednym ze swoich wykładów: „Umiałem pracować z histerykami dopiero wtedy, gdy zdałem sobie sprawę, że za tym zachowaniem kryje się wołanie o pomoc”. jest właściwie poczuciem własnej bezradności. Takie zachowanie okazuje się jedynym sposobem, aby w jakiś sposób zwrócić na siebie uwagę. Z reguły są to córki twardych ojców. Dziewczyny dość wcześnie rozumieją, że mężczyzna ma całą władzę. A później, gdy dorosną, zaczynają zdawać sobie sprawę, że jedynym sposobem na zdobycie tej mocy jest seks. Kontakt seksualny nie daje satysfakcji, ponieważ nie sprawia przyjemności i nie pomaga wyrazić miłości partnerowi. Seks staje się raczej zapłatą za coś lub próbą ujarzmienia mężczyzny. Czego tak naprawdę chcą ci ludzie? Chcą otrzymać miłość po prostu za to, że są. Chcą czuć się bezpiecznie. Ale z powodu własnego poczucia słabości te doświadczenia okazują się dla nich zamknięte. Jak mogłoby wyglądać spotkanie mężczyzny i dziewczyny? Facet zaczyna wykazywać oznaki uwagi, opiekować się nim i komplementować. Dziewczyna kąpie się w poczuciu przyjemności. Ale im bardziej ją chwalą, tym bardziej staje się spięta. Istnieje poczucie, że powinna dać coś w zamian. A ponieważ nie ma poczucia własnej wartości i znaczenia, jedynym sposobem odwdzięczenia się mężczyźnie za tę uwagę jest seks. A to w rzeczywistości jest sposobem na złagodzenie niepokoju i napięcia. Wymuszanie wydarzeń prowadzi do tego, że zainteresowanie mężczyzny słabnie i związek się kończy. To nie jest straszny sposób na zakończenie związku. Możesz usłyszeć obelgi skierowane do ciebie i przez to odnieść obrażenia. A moje własne poczucie, że „wszystko robię źle, jestem do niczego” jest wzmacniane przez wstyd i poczucie winy. A taki sposób budowania relacji może trwać rok po roku, przynosząc tylko więcej udręki. I nie jest zbyt jasne, jak to zatrzymać i zmienić. Psychoterapia jest dość skuteczna w pracy z tego typu osobowością i tak złożonymi doświadczeniami. Przecież bez „histeryków” nie byłoby psychoanalizy i wszelkiej psychoterapii. Dzięki życzliwości i akceptacji terapeuty tacy klienci zyskują nowe doświadczenia w relacji. Szczery, otwarty. Na tym tle proces dorastania i rozwoju przebiega w sposób naturalny. Zwiększone poczucie własnej wartości i ważności. Otwierają się nowe horyzonty zarówno w związkach, jak i w pracy. https://anisimovavalentina.wordpress.com/2016/08/09/v_omut_s_golovoi/